kisah aku dan roomate =)

bismillah.

perasaan yg berkecamuk membawa daku ke sini malam ni. hanya satu sebab, segala permasalahan lain pon cube bersarang lam pala otak hamba ni. sampaikan sekarang rase arrggghhhh, serabut tahap nak cabut pale ganti laen.

sebab yg paling nyata, kene buat board tu. oke cukup. simpan ~

org nk suh hamba wat keje boleh. hamba boleh keje bawah org, silakan. tapi paling tak boleh kalau daku yg kene lead, daku yg kene jumpe pensyarah. mmg tipikal pensyarah perempuan obses kesempurnaan. kesempurnaan dr keje orang len mane nk same ngan ape yang kita nakk. tolong laa paham..

malang bertimpa bila kawan pun saja uji kesabaran daku. tak kisah lah jadi dayang ke, penyambut tetamu ke, pegang bunga manggar ke, nk pakai batik ke, baju koperasi ke.. yang tukang sarung itu hamba. MYOB please dear..~~

fine. dah dinyatakan sebab musabab nye. makanye kejadian muka hamba hari ni mungkin ibarat mulut diikat dengan ketebalan tali 8 inci.

suatu yg daku x jangka. the one who only realized my look is my roomate. siyes x sangka. even kawan aku yg hari-hari jumpa, gelak skali pon x prasan bile hamba stress.

oke.  nukilan ini berkait ngn perihal my roomate, my senior. dah 2 taun setengah share bilik ngn dia. tp weols x rapat, sehari cakap cume tanye nk kemana, kelas abis kol bape, jauh sekali nak menyembang. dalam bilik boleh la nk kata "aku aku, kau kau". memang begitu jauh sbnrnya weols.

die taw yg umi sakit. tapi x penah pon tanye kabar tiap kali daku balik. hambab ingat baru dua kali, skali mase umi awal-awal kene, skali lagi minggu lepas. takpe, x kisah pon. knp x kisah? sbb weols x rapat.

ade jugak sekali dua weols cuba nyembang lelame, tapi asal nak baik je kitorang, mesti pakwe die call. haish. memang xkan baik kot ak ngn die. selalu sangat cantu.

ade skali, die demam. cam teruk gak gayenye. nak tanye banyak berat mulut sebab x rapat (alasan same diulang2). sekadar tanye da makan ubat ? da g klinik? soalan gitu tanye org jumpe tepi jalan pon boleh. daku pon pikir, kalo lam kelas ak bleh tlong picit2 kawan aku, nape lak ak nk kene bkire ngn die. maka berbaktilah aku pada roomate pada malam berkenaan. hehe.

seingat aku 2 je kali ak terima mknan dr die. sekali die bawak soto dr rumah, n skali tu die bg nasi kukus sbb die da kenyang. ak sendiri pon bape kali je bagi die makanan. tapi banyak sebenarnye ak trhutang ngn die, dari mula2 masuk dulu smpailah skrg ak masih guna iron die. cume heater je ak baru beli, dulu pon gune die punye gak. pikir-pikir balik, rase cam naaaakk je lagi bagi makanan kat die banyak-banyak. kongsi rezeki, lagi banyak kita bagi orang, insyaallah Alah akan bagi lg banyak rezeki kt kita. insyaallah i will.. =)

itu jelah. walau betapa jauh nye kami, tapi sebab kami berkongsi ruang, maka aku dan dia sedikit tahu rutin antara weols. die je yang taw bile mase aku kluar dan balik. macam mana aku buat kerja. peel buruk aku pon die taw. n sebab tu lah die taw bile mase aku letih bile mase ak stres. kesian jgk die, tkut kot tgok rupa aku bile stress. cuma harapnye, akan ade la pengikat antara weols, die taun depan da last year. maksudnye tu je tempoh yg aku ade kalo nk rapatkan hubungan weols. tp x tahu mampu ke tidak. =|